رؤیای وطن

جمشید شیرانی

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ار چه خوش آمد همه را در عهدت

حقّا که به چشم دَر نیامد ما را (حافظ)

پشتِ این پلک های خوابآلود

وه چه خوش بود دیدنت نفسی

کاش ای نور دیده می دیدی

نور در دیده ام نمانده بسی

در فراقت به هر کجا گشتم

نقش محوی ز کوی و برزن توست

دیده ام می زند نهیب امّا

رو بگردان که این نه میهن توست

آه از این جاده های تو در تو

 که به خاکت نمی رسد باری

آری از هر طرف که می گذرم

کوه و چاه است و سّد و دیواری

غم هجرت به دوش خواهم برد

تا توان مانده در دل و شوری

یادی و در خیال نزدیکی

جانی ای جانِ جان ز تن دوری